همون جور که میدونی ما چیدن اهداف بلند مدت، میان مدت و کوتاه مدت خودمونه که می‌تونیم بفهمیم به کجا میخوایم و اصلا باید چجوری بریم. توی برنامه‌ریزی دقیقا باید اول بدونی که به چی برسی و مطابق اون واسه خودت برنامه بریزی. برنامه‌ریزی درست یعنی بدونی الان کجایی، به کجا می‌خوای برسی، و برای رسیدن به اون هدف، چقدر زمان داری.
ببین یه شروع ناقص بهتر از هرگز شروع نکردنه. تو تنها کاری که باید بکنی اینه که شروع کنی هر چند کم و ناقص. یعنی با هر منبعی که داری حتی با یک ساعت مطالعه شروع کن بعد اون موقع کم کم با کمک یه مشاور حرفه‌ای از کاخ منابعت رو می‌گیری، مهارت‌های مثل مدیریت آزمون و... رو یاد می‌گیری تا یه کنکوری فوق‌العاده بشی.
هر آزمون یه فرصت تمرینه، نه فقط یه قضاوت. با تحلیل درست آزمون از نوع هم مشاوره‌ای و هم آموزشی، تو می‌فهمی اشکالت کجاست، و هر آزمون با هدفی که میذاری، یه پله پیشرفت می‌کنی. تراز نتیجه‌ی روند درسته، نه فقط درس‌خوندن زیاد.
اگه کسی تو شرایط تو تونسته، پس تو هم می‌تونی. رسیدن به هدف فقط استعداد نمی‌خواد، استمرار، انعطاف، و باور می‌خواد. وظیفه‌ی مشاور اینه که راهو شفاف کنه، انگیزه رو حفظ کنه و کمکت کنه وسط راه گیج نشی. تو اگه هر روز یه قدم برداری، حتی کوچیک، از ۹۰٪ بقیه جلوتری. موفقیت با تو قرارداد داره، فقط باید پای کار بمونی، ولی اگر همیشه ذهنت درگیر این سوال باشه انرژیت کم میشه و انگار ترمز دستیت کشیده میشه.